Η Κυριακή των Βαϊων
Γιατί τρώμε ψάρι αυτήν την Κυριακή;
Η Κυριακή των Βαίων γιορτάζεται μια εβδομάδα ριν το Πάσχα. Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους Μαθητές του να έφεραν ένα γαϊδουράκι. Όταν αυτοί το έφεραν, ο Ιησούς κάθισε πάνω του και μπήκε με αυτό στην πόλη.Ο λαός, όταν άκουσε πως έρχεται ο Ιησούς , κράτησε στα χέρια βάγια από φοίνικες και βγήκε για να τον προϋπατνήσει. Από το πλήθος, κάποιοι έστρωναν κάτω τα ρούχα τους, κάποιοι έκοβαν κλαδιά από τα δέντρα, κι έστρωναν το δρόμο από τον οποίο Εκέινος θα περνούσε. Όλοι, μικροί και μεγάλοι, μαζί, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».Ο Χριστός εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα «επί πώλον όνου», ενώ οι Ισραηλίτες τον υποδέχονται με τιμές ως Βασιλιά. Εκείνος δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις τιμές, δεν περιορίζεται στο πανηγύρι, στην πρόσκαιρη δόξα, αλλά προχωρεί στο σταυρό και την Ανάσταση.Η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι τελικά η είσοδος του μαρτυρίου στην επίγεια ζωή του Κυρίου. Σε λίγες ημέρες θα μαρτυρήσει και θα θανατωθεί στο σταυρό, για να θανατώσει το θάνατο και να χαρίσει τη ζωή.
Την Κυριακή των Βαΐων, καταναλώνουμε ψάρι λόγω της σπουδαιότητας της γιορτής. Υπήρχε και ανάλογο παιδικό τραγούδι, ως εξής:
«Βάγια, Βάγια των βαγιών, τρώνε ψάρι και κολιό, κι ως την άλλη Κυριακή με το κόκκινο αυγό!»
Σύμφωνα με το Θεόδωρο το Στουδίτη, την Κυριακή των Βαΐων «τρώγεται ψάρι», επειδή θεωρείται Δεσποτική εορτή. Ωστόσο, κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, μόνο μία ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής τρώγεται ψάρι, κι αυτή είναι η ημέρα του Ευαγγελισμού. Είναι χαρακτηριστική η θέση των Aποστολικών Διαταγών όταν λένε:, "Μετά από αυτές (δηλαδή τις εορτές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων), να τηρείται τη νηστεία της Τεσσαρακοστής, η οποία περιλαμβάνει ανάμνηση της ζωής του Κυρίου και της νομοθεσίας. Να κρατιέται αυτή η νηστεία πριν από το Πάσχα, αρχίζοντας από τη Δευτέρα και συμπληρούμενη την Παρασκευή. Μετά από αυτές αφού σταματήσετε τη νηστεία, να αρχίζετε την αγία εβδομάδα του Πάσχα, νηστεύοντες κατ΄αυτήν όλοι με φόβο..." Όπως φαίνεται, μια νηστεία τελειώνει και μία άλλη αρχίζει.
Αυτή που τελειώνει είναι η νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής και αυτή που αρχίζει είναι η νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας. Άρα η εορτή αυτή βρίσκεται ανεξάρτητα ανάμεσα σε δύο νηστείες. Η θέση της λοιπόν δίνει το δικαίωμα να ομιλούν "περί καταλύσεως κατ΄αυτήν την ημέρα ψαριού".